Inflamatorna stanja vagine (Vaginitis, Colpitis)
Najčešći simptom na koji se pacijenti žale je sekrecija. Vaginalna sekrecija je u izvesnoj meri uvek prisutna, a količina, izgled i osobine zavise od uticaja fizioloških i patoloških činilaca.
Fiziološki procesi odgovorni za izmenjenu sekreciju.
To je najčešće pojava pojačane cervikalne sekrecije, koja se javlja u vreme ovulacije, koja je prozirna, elastična, obilnija nego obično.
Takođe se period pre menstruacije, pod uticajem hormona progesterona karakteriše gušćom, beličastom sekrecijom.
Patološki činioci
U 80-90% pojačana vaginalna sekrecija je udružena sa mikrobiološkim uzročnikom koji se može identifikovati.
U vaginalnom sekretu se u najvećem procentu javlja bakterijski uzročnik (mbf-mešana bakterijska flora) koji dovodi do bakterijske vaginoze, gljivice (Candida albikans) i protozoe (Trichomonas vaginalis).
Detaljnim pregledom i jednostavnim mikroskopskum testom se određuje vrsta uzročnika i spram toga se određuje terapija.
Bakterijska vaginoza
Bakterijska vaginoza je anaerobna infekcija koja nastaje kao posledice poremećaja ravnoteže između različitih bakterijskih uzročnika koji su delom foziološka bakterijska flora, a delom patološki bakterijski uzročnici. Najčešći uzročnik kome se pripisuje pojava simptoma je Gardnerella vaginalis (Haemophylus vaginalis).
Simptomi
- pojačana sekrecija sa neprijatnim mirisom
- pojačana sekrecija, sivo beličaste boje
- bez simptoma
Dijagnoza
Dijagnoza se postavlja na osnovu simptoma, ginekološkim pregledom i verifikovanjem uzročnika u vaginalnom brisu.
Terapija
Antibiotska peroralno i vaginalete koju prepisuje ginekolog.
Potrebno je da se leči i partner.
Kandidijaza
Vaginalna infekcija uzrokovana gljivicama iz grupe Candidida (C. albikans, C. glabrata…) predstavlja pojavu koja se kod 75% žena javlja bar jednom u životu. Uzrokovana je prekomernim rastom gljivica koje i inače nastanjuju vaginu, a javlja se pri padu imuniteta.
Češće se javlja kod pacijenata:
- sa smanjenim imunitetom
- nakon primene antibiotika
- oralnih kontraceptiva
- u trudnoći
- kod pacijenata koji boluju od dijabetesa
Simptomi
- svrab, pečenje, iritacija vagine, crvenilo
- sekrecija bela, sirasta, od tečne do čvrste konzistencija, najčešće grudvasta
- bez simptoma
Dijagnoza
Dijagnoza se postavlja na osnovu simptoma, ginekološkim pregledom i verifikovanjem uzročnika u vaginalnom brisu
Terapija
Antifungalna terapija, lokalno-vaginalete koje prepisuje ginekolog
Trihomoniaza
Trihomoniaza je seksualno prenosiva bolest uzrokovana protozoom-Trichomonas vaginalis.
Više od 60 % partnera koji imaju trihomonas biće inficirano.
Simptomi
- obilan žut,zelen, sivkast, penušav sekret, pojačanog neprijatnog mirisa
- iritacija, pečenje, svrab
- crvenilo, otok ulaza u vaginu
Dijagnoza
Dijagnosza se postavlja na osnovu simptoma, ginekološkim pregledom i verifikovanjem uzročnika u vaginalnom brisu.
Terapija
Antibiotska peroralno i vaginalete koju prepisuje ginekolog.
Potrebno je da se leči i partner.
SIDA
HIV (virus humane imunodeficijencije) je virus iz grupe retrovirusa, poznat kao izazivač bolesti zvane Sida. HIV je skraćenica od engleskog human immunodeficiency virus, što bi okarakterisalo ovaj virus kao uzročnika opadanja sposobnosti imunskog sistema organizma.
Od 1981. godine, kad je bolest otkrivena, pa sve do danas, prema procenama Svetske zdravstvene organizacije, u svetu je od HIV-a umrlo više od 36 miliona ljudi. Danas sa HIV-om u svetu živi 35,3 miliona ljudi. Iako ne postoji lek kojim bi došlo do izlečenja, vođenjem antiretroviralne terapije osobama koje žive sa HIV-om omogućava se duži životni vek, ali i zadovoljavajući kvalitet života. Prema zvaničnim podacima, u Srbiji danas sa HIV-om zivi 1808 osoba, ali je naša zemlja ujedno i regija sa veoma niskim stopama testiranja. Moto kampanje borbe protiv HIV-AIDS-a u 2013. godini je Getting to zero, sa akcentom na populaciju adolescenata koji su posebno ugroženi ovom bolešću (u svetu 2,1 milion adolescenata živi sa HIV-om).
Načini prenosa HIV infekcije
Seksualni prenos
virus HIV se prenosi nezaštićenim seksualnim odnosom sa partnerom koji je inficiran virusom. Virus se prenosi putem krvi, sperme i vaginalnog sekreta.
Krv i derivati krvi
intravenski narkomani predstavljaju sledeću veliku grupu zaraženih HIV virusom. Oboleli od hemofilije takođe predstavljaju rizičnu grupu, koji se inficiraju kroz kontaminiran faktor VIII koagulacije.
Vertikalni prenos
procenat prenosa virusa sa majke na dete je oko 15 % u Europi, pa do 50 % u Africi. Vertikalna transmisija se može dogoditi transplacentarno pre rođenja, perinatalno za vrijeme porođaja i postnatalno za vrijeme dojenja novorođenčeta.
Pošto se virus najčešće prenosi seksualnim putem (analnim, vaginalnim ili oralnim polnim odnosom sa zaraženim partnerom), korišćenje prezervativa tokom seksualnog čina značajno smanjuje šanse za infekciju.
Do zaraze često dolazi i kod narkomana koji koriste istu iglu za uzimanje droge, pa se njima preporučuje korišćenje nove sterilne igle prilikom svakog novog uboda.
Tokom trudnoće, porođaja ili dojenja, postoji rizik za prenos HIV-a sa majke na dete. Stoga se HIV pozitivnim trudnicima preporučuje antiretroviralna terapija tokom trajanja trudnoće, obavljanje porođaja tehnikom carskog reza, davanje antiretroviralne terapije novorođenčetu prvih nekoliko meseci života i ne savetuje se dojenje jer se tim putem zarazi oko 50% beba.
Budući da još uvek ne postoji efikasna vakcina protiv HIV-a, preventivni napori su pre svega usmereni na edukaciju stanovništva o načinu širenja virusa i merama koje se mogu preduzeti kako do infekcije ne bi došlo. Edukacija je najčešće organizovana na nivou zdravstvenih centara i domova zdravlja, kao i u vidu akcija i kampanja različitih organizacija.
Širom planete se 1. decembar obeležava kao Svetski dan borbe protiv side, počevši od 1988. godine. Crvena traka, kao simbol te borbe i solidarnosti sa obolelima, je ustanovljena 1991,a 1996. godine je počeo sa radom zajednički program Ujedinjenih nacija za borbu protiv side (UNAIDS) koji je dve godine ranije osnovan rezolucijom ekonomskog i socijalnog saveta UN.